Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çul — is. 1. Üstündə oturmaq və ya soyuqdan qorunmaq üçün atın və bəzi başqa heyvanların dalına salınan qıldan və ya yundan toxunma qalın örtük. Şirməmməd öküzləri rahatladı, çullarını alıb qabaqlarına yem tökdü. E. Sultanov. <Nisə xala:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ikilülə(li) — sif. İki lüləsi olan; qoşalülə. İkilüləli tüfəng … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
irəli — z. 1. Hərəkətin istiqamətinə görə qabağa, qabaq tərəfə (geri əksi). İrəli yerimək. İrəliyə addımlamaq. İrəli çıxmaq. İrəli sürmək. – Qaraca qız isə irəli gəlib öz dostunun zəhərlənmiş qanını sorur. S. S. A.. Kəhər yerindən dördnala sıçrayıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tüfəng — is. Uzun, ya qısa lüləli, əllə tutulub atılan odlu silah. Ov tüfəngi. Qoşalülə tüfəng. Tüfəng atmaq. – Bəxtiyar tüfəngi doldurub qalxdı; Zilləyib gözünü bir az da baxdı. S. V.. <Qarakişi> içəri girəndə əvvəlcə tüfənginin lüləsi göründü. B.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
